Yazlık bir evde dikim için imarlı fideler seçilmelidir. Ancak bu yaklaşım bile ağaçları her zaman kışın donmaktan kurtarmaz. Don nedeniyle kökler zarar görebilir ve bazen kabukta don delikleri oluşabilir. Bazı tekniklerin kullanılması meyve ağaçlarının kışa dayanıklılığını artırabilir.
Doğru sulama
Bir bitkinin kışa dayanıklılığı yalnızca dona iyi tolerans gösterme yeteneği anlamına gelmez. Bu tanım aynı anda birkaç niteliği içerir - sıcaklık değişimlerine, soğuk rüzgara ve diğer olumsuz faktörlere karşı direnç. Büyüme mevsimi boyunca uygun bakım, ağacın kışı güvenle geçirmesini sağlayacaktır. Önemli faktörlerden biri doğru sulamadır.
Sıcak ve kurak yaz aylarında ağaçların sulanması gerekir ve suyun hatırı sayılır bir derinliğe nüfuz etmesi önemlidir. Ancak bu durumda sulama etkili olacaktır. Ayrıca nem kazandıran sonbahar sulamasını da unutmamalıyız. Sonbahar kuru ise yapılır. Nemin bol olması toprağın donmasını önler ve ağacın gelecek sezondaki gelişimine olumlu etki yapar.
Sonbahar sulama kuralları:
- prosedüre açık ve oldukça sıcak bir günde (+10 °C sıcaklıkta) başlamanız gerekir;
- her durumda, sulama don gelmeden önce yapılmalıdır; orta bölge için zamanlama Ekim ortasına denk gelir;
- su uygulama oranı ağacın yaşına bağlıdır;
- kiraz veya elma ağacı 5-6 yaşına geldiğinde gövdenin etrafındaki daireye 9 kova su eklenir;
- toprak ıslaksa norm 6 kovaya düşürülür;
- emilmesi ve yayılmaması için zaman olması için su yavaş yavaş eklenmelidir;
- Sonuç olarak toprağın 1 metre derinliğe kadar neme doyurulması gerekir.
Ağaç gövdesi çemberinde çim varsa tepenin çevresi boyunca 20 cm derinliğinde ve 3-4 cm çapında delikler açılır.
Daha sonra bu deliklere su dökülür. Ağacın altında toprak kabuğu varsa, önce toprak 5-7 cm derinliğe kadar kazılmalı, sulandıktan sonra ağaç gövdesi turba veya humusla malçlanmalıdır - bu, nemin buharlaşmasını önleyecektir.
Dengeli besleme
Meyve ağaçlarında azotlu gübreleme erken ilkbaharda yapılır. Bu sürgünlerin hızlı büyümesini sağlar. Sonraki gübreleme sırasında karmaşık mineral preparatları kullanılır. Bileşimleri dengelidir ve bitkilere gerekli tüm maddeleri sağlar.
Günümüzde birçok üretici meyve ağaçları için özel gübre serileri üretmektedir:
- "Merhaba";
- "Kasım-tarım";
- "Agrovit";
- "İyi Güç"
Yazın ikinci yarısından itibaren azotun gübrelemeden çıkarılması gerekir, aksi takdirde ağaçların büyümesinde gecikme yaşanacak ve bunun sonucunda kışa dayanıklılık azalacaktır. Temmuz ayının ikinci yarısından itibaren bitkiler fosfor-potasyumlu gübrelerle beslenir. Her olgun ağaca yaklaşık bir bardak granül eklenir. Gübreleme, ağaç yapraklarını dökmeye başlayana kadar 2 haftada bir yapılır.
Hastalık ve zararlı kontrolü
Hastalıkların ve zararlı böceklerin istilası meyve ağaçlarının zayıflamasına neden olur. Hastalık semptomlarını ve zararlıların varlığını derhal tespit etmek için ekimleri düzenli olarak incelemek gerekir. Bir sorun tespit edilirse derhal müdahale edilir.
Mantar hastalıklarıyla mücadele etmek için mantar ilaçları kullanılır ve böcekler uygun böcek ilaçlarıyla zehirlenir. Ağaç ne kadar güçlü ve sağlıklı olursa kışın gelmesi o kadar kolay olur. İlkbaharın başlarında ve sonbaharın sonlarında önleyici bahçe tedavisini unutmayın. Bu amaçla sıklıkla bakır veya demir sülfat kullanılır.
Mahsullerin zamanında hasat edilmesi ve karneye bağlanması
Ağır bir hasat bitkiyi büyük ölçüde tüketebilir. Bu özellikle yakın zamanda meyve vermeye başlayan genç örnekler için geçerlidir. Bir ağaç çok fazla meyve veriyorsa, yumurtalıkların oluşmasından hemen sonra bunların bir kısmı alınır. Bu prosedür yalnızca yaz sakininin kazanmasına izin verecektir.
Kalan meyveler daha büyük ve daha lezzetli olacaktır. Hasat zamanında yapılmalıdır. Meyvelerin dallara aşırı maruz kalması, mahsulün kışa dayanıklılığının azalmasına neden olur. Hasat tarihi meyvenin görünümüne göre kolaylıkla belirlenebilir. Çeşide özgü kütle özelliğini kazanmalı, tipik bir renk kazanmalı ve meyve dallarından iyice ayrılmalıdır.
Kar tutma çalışmaları
Ağaçların kökleri don etkilerine karşı yer üstü kısmına göre daha hassastır, bu nedenle kış gelmeden önce kar tutma çalışması yapılarak kök bölgesinin yalıtılması tavsiye edilir.
Gövdenin yanına ladin dalları veya çam dalları serilir. İğneler düşen karı iyi tutar. Bu "yalıtım" sayesinde kökler düşük sıcaklıklardan güvenilir bir şekilde korunacaktır.
