Sonbaharda üzümleri doğru şekilde budamak nasıl

Asmaların budaması, doğru asma gelişiminin hayati bir parçasıdır. Gövde oluşumunu kontrol etmek ve kaliteli bir meyve hasadı elde etmek gerekir. Çalıların belirli bir düzene göre yıllık olarak budanması gerekir. Meyveler sadece yıllık sürgünlerden elde edilir. Bu nedenle sağlıklı meyve üretiminin sürdürülebilmesi için her yıl sağlıklı yeni sürgünlerin üretilmesi gerekmektedir.

Uygun desteğin sağlanması için sonbaharda hareketsiz dönemde üzümlerin budanması gerekir. Bu, meyve sürgünlerini seçmenize ve üretilen potansiyel meyve sayısını değiştirmenize olanak tanır. Bitkinin doğru oluşumu, şeker içeriğinin artmasına ve tat özelliklerinin geliştirilmesine yardımcı olur, ayrıca olgunlaşma sürecini hızlandırır.

Üzümleri neden sonbaharda budayalım?

Asma budaması sonbaharda yaprakların dökülmesinden havaların ilk soğumasına kadar geçen sürede yapılır. Hasat bitki için streslidir; çalıların çifte strese maruz kalmaması için birkaç hafta dinlenmesi gerekir. Yapraklar kendiliğinden düşmüyorsa bunu elle yapın.Ancak dondan önce zaman kaldıysa beklemek daha iyidir. Ölen yapraklar tüm besinleri gövdeye ve köklere aktarır ve ancak o zaman kendiliğinden uçarlar.

İlkbaharda, sap akışından önce yaz için bir çalı oluşur. Kışın kurumuş ve donmuş tüm dallar kesilir ve bitki direklere veya diğer desteklere yerleştirilir. Bu işlem kışları çok soğuk olmayan bölgelerde pratiktir çünkü budanmamış üzümlerin üzerini örtmek işe yaramaz.

"Çifte budama" uygulaması vardır. Bazen ilkbahar donlarından kaynaklanan yaralanmaları önlemek için kullanılır. Kışın dallar yüzeysel olarak budanır ve ardından ilkbaharda tomurcuk ortaya çıkar çıkmaz optimum tomurcuk sayısı korunarak işlem tekrarlanır. Bu, tabandaki tomurcukların patlamasını etkili bir şekilde birkaç gün geciktirir.

Üzümlerin sonbaharda budaması bitki üzerinde daha yumuşak bir etkiye sahiptir çünkü bitki zaten uykudadır. İlkbaharda zamanlamada ufak bir hata yaparsanız "asmaların ağlamasına" neden olabilirsiniz.

Doğru budama yapıldığı takdirde tomurcuklar daha hızlı çiçek açacak ve erken çiçeklenme başlayacaktır. Meyvelerin olgunlaşmasını yavaşlatmaz ve sürgünlerin büyüme gücünü azaltmaz. İlkbaharda budandığında çalı ağlamaktan yorulduğu için meyve vermesi daha geç gerçekleşir. Kapalı üzüm yetiştiriciliği yapılan bölgeler için sonbaharda budama yapılması uygundur. Bu, ilkbahara kadar çalının bakımını kolaylaştırır.

Üzüm ne zaman budanmalı

Deneyimli bağcılar yaz, ilkbahar ve sonbaharda gerekirse çalıları inceltiyor. Ana sonbahar (biçimlendirici) budama Ekim ayının ortalarında yapılır.

Tarihi belirlemek için iklim ve araziyi, toprak özelliklerini, işleme yöntemlerini, hava koşullarını ve teknik veya sofralık üzüm çeşitlerini dikkate almanız gerekir.Optimum hesaplama yaprak dökülmesinden 20 gün sonradır.

Erken sonbahar budaması, daha sonraki budamaya kıyasla asmanın donma hasarına karşı duyarlılığını artırabilir. Soğuk ani riskinin önemli düzeyde olduğu bölgelerde, kışın en soğuk sıcaklıklara kadar zamanlamanın geciktirilmesi ihtiyatlı olacaktır.

Çeşitliliğe bağlı olarak

Erken olgunlaşan çeşitler geç olanlara göre biraz daha erken budanır. Bu mantıklı çünkü geri sayım hasattan sonra başlıyor. Fark yaklaşık 3-5 haftadır. Melezler sonbaharda aynı prensibe göre budanır - yapraklar tamamen düştükten 3-4 hafta sonra. Üzüm çeşitleri dona dayanıklı ve sıcağı seven olarak ikiye ayrılır. İkincisini budamayı bahara kadar ertelemek daha iyidir.

Bölgeye bağlı olarak

Orta Rusya'nın bölgelerinde, özsuyu akmaya başlamadan önce bahar budamasında acele etmeye değer. Ancak sonbaharda üzüm budamasında acele etmeye gerek yok.

Uzak Doğu, Kuzey ve Sibirya'da ise tam tersine işlemi uzun süre ertelememek daha iyidir. Burada çift budama yapılması ihtiyatlıdır. Hasattan sonraki ilk 3 hafta (Eylül ayının ikinci yarısı). İkincisi - ilk dondan hemen sonra, kar düşmeden önce (Eylül sonu - Ekim ayının ilk on günü).

Bağcılığın açıkta olmadığı bölgelerde ve sıcak iklim bölgelerinde, asmanın budanması için ana zaman eylül ayının sonundan kasım ayının başlarına kadardır.

Orta Rusya	Ekim sonu - Kasım başı.
Kırım	Güney - Kasım, kuzey bölgeleri - Ekim.
Moskova ve Moskova bölgesi	Ekim ayının ikinci yarısı - Kasım ayının başı.
Kuban	Eylül Ekim.
Urallar	Ekim sonu - Kasım başı (soğuk havaların başlamasından önce).
Sibirya	Ağustos ayının sonundan Eylül ayının ortasına kadar.
Ukrayna	Kasım ortası.
Belarus	Eylül Ekim.

Ay takvimine göre

Ay takviminin sadece üzümlerin değil tüm bitkilerin tüm biyolojik süreçlerini etkilediğine inanılıyor. Büyüyen ay, meyve sularını üst kısma yükseltir, bu nedenle bu dönemde işlemi yapmamalısınız. Bunun istisnası genç üzüm çalılarıdır.

Ayın azalması sırasında bitki suları köklere gider. Bu bakımdan bu dönemde dolunaydan hemen sonra budama yapılır.

Bazı şarap yetiştiricileri, tüm manipülasyonları bitki ile ay takvimine göre senkronize eder. Ancak buna körü körüne güvenmeyin. Bilim adamları tarafından uzun yıllar boyunca toplanan veriler, meyve ve meyve mahsullerinin bakımına yönelik çeşitli prosedürlerin zamanlaması hakkında daha değerli bilgiler sağlar.

Budama hazırlığı

Taş ocağına doğru acele etmemelisin. Budamadan önce hazırlanmanız gerekir. Bağın etrafında dolaşmak tüm çalıları incelemenize, zararlıları bulmanıza ve hastalıklı bitkileri tespit etmenize olanak sağlayacaktır. Aletler önceden bilenir ve işlemden hemen önce dezenfekte edilir (alkol, bakır sülfat, klorheksidin ile)

Çalı hazırlanması

Üzüm fidanı oluşturmanın ana prosedürü hemen başlamaz, ancak dikkatli bir ön çalışmanın ardından başlar. Yeşillik ve kurumuş demetler çıkarılır, yüzeydeki fazla kökler ve büyümeler kesilir.

Alet

Üzüm budama için gerekli aletler:

• budayıcı;
• testereler;
• budama makası

Budayıcı, kullanımı kolay temel bir araçtır. İlk budama ve genç asmaların ince dallarının çıkarılması için uygundur. İki paslanmaz çelik bıçakla donatılmışsa kullanımı daha kolaydır.

Bitki olgunlaşmışsa ve asmanın kalınlığı 8 cm'ye ulaşmışsa testere veya demir testeresi kullanmanız gerekecektir.

Lopper, sapın uzunluğuna ve bıçakların boyutuna göre farklılık gösteren bir tür budayıcıdır. Ulaşılması zor yerlerde 5 cm'ye kadar dalları çıkarmanıza olanak sağlar.

Üzüm nasıl kesilir

Bir asmayı budamanın birkaç yolu olmasına rağmen. Her birinin kendine has özellikleri vardır, ancak hepsi kış soğuğundan korunmayı gerektiren çeşitlerin bakımı için aynı temel adımlara sahiptir. Bu üzüm çeşitlerinin bir veya daha fazla yatay gövde halinde oluşturulması gerekir. Yeni meyve veren dallar ve tomurcuklar hariç, asmanın eski, kuru dalları aşamalı olarak çıkarılır. Güçlü bir dal seçilir ve yaklaşık 1 metreye kenetlenir, geriye iki tomurcuklu küçük bir sürgün kalır. Bu dal bir tel desteğine veya kafese bağlanmalıdır. Diğer tüm şubeler silinir.

Genel kurallar ve budama şeması

(Kniffen yöntemini kullanarak dört kollu formasyon)

Kış koruması gerektirmeyen üzüm çeşitlerini budamanın en kolay yolu Kniffen dört kollu yöntemini kullanmaktır. Bu yöntem, asmayı desteklemek için tek bir tel yerine iki yatay telin kullanılmasını içerir. Alttaki genellikle yerden 90-100 cm, diğeri ise 150 cm kadar yüksekliktedir. Asma büyüdükçe telin üzerine çekilir, iki tel arasındaki tüm sürgünler asmanın alt kısmı boyunca iki tomurcuk halinde çıkarılır. . Olgun asmaların her biri 5 ila 10 tomurcuk içeren dört ila altı dalı ve dört ila altı onarıcı düğümü olacaktır.

Kural olarak, tomurcukları sayarken yalnızca her iki yönde de açıkça tanımlanmış boğum aralarına sahip tomurcuklar sayılır.Bazal tomurcuklar sayılmaz çünkü çoğunlukla sürgün üretmezler ve eğer sürgün üretirlerse genellikle kısırdırlar.

Bağ yetiştiricisi, yemiş üretimi ile yeterli ancak aşırı olmayan sürgün büyümesi arasında bir denge sağlamak için asmaları sık sık budar. Tomurcuk sayısının artması sürgün sayısını artırır, fazlalığı ise gölgelenmenin artmasına neden olur.

Yıllık çalı

Yetiştirme sezonunun ilk yılında asmadaki tüm meyveler ve istenmeyen yan sürgünler uzaklaştırılır. Yan sürgünler ve meyveler çıkarıldıktan sonra asma, ana büyüme noktasından hızla büyüme eğilimindedir. Yeni manşonun düz bir gövde oluşturması için bir yaşındaki üzüm fidanı bir desteğin (sicim veya ip) üzerine döşenmelidir. Bitkiyi beslemek için gerekli karbonhidratları üretmek için yaprakların gelişen gövdede kalması gerekir; ancak tüm yan sürgünler kaldırılmalıdır.

Genç bir çalı bazen bir yılda en yüksek ipe (150 cm) ulaşır. Böyle bir durumda sürgünün ucunu üst telden kesin, ardından yan sürgünler uzunlamasına her iki yönde yatay olarak büyüyecektir. Yeni kordonlar oluşturmak için kullanılacaklar. Yıllık sert ağaçların budaması minimum düzeyde olacaktır, ancak büyümenin ikinci yılı başlamadan önce asmayı şekillendirmeye yardımcı olmak için bir miktar budama gerekebilir.

İki yaşındaki çalı

İkinci yılda, gövde boyunca ortaya çıkan tüm meyveleri ve yan sürgünleri çıkarmaya değer. Asmalar yapısal gelişimini ilk yılda tamamlamadıysa, yeni sürgünlerin doğru büyümesini oluşturun, böylece kollar yatay destek için amaçlanan alanı tamamen kaplar.

Yan sürgünler üst tel boyunca istenilen konuma büyüdükten sonra, ana yan sürgünlerin uçlarını (üst telin üzerine) sabitleyin. Bu, iki ana taraf boyunca ikincil sürgünlerin gelişmesine neden olacaktır. Geriye kalan meyve odunu kurşun kalem çapında olmalıdır. Mahmuzların yenilenmesi, gelecek yılın meyve vermesi için kullanılacak bitkisel sürgünler üretir.

Üç yaşındaki çalı

Üçüncü yıl, çalının meyve vermesinin ilk yılıdır. Bir yaşındaki ağaç üç, dört veya beş boğumlu dallara kadar budanmalıdır. Asma, destek boyunca eşit aralıklarla yerleştirilmeli ve aşağıya bakmalıdır.

Bu durumda kolların her birinde 2-3 adet sarmaşık bırakılır. Toplam tomurcuk sayısı 50'yi geçmemelidir. İnce gövdelerde sayı azaltılmalıdır.

4, 5 yaş ve üzeri

Çok yıllık çalı zaten güçlü, olgun, meyve veren bir bitkidir. Sürgünler, yapraklar ve kurutulmuş sarmaşıklar ondan çıkarılır. Küçük ve zayıf, çapı küçük parmak büyüklüğünde olan sürgünler olarak tanımlanır, çatlama belirtileri gösterir ve gövdeye zayıf tutunur.

Tüm dallar 2 yıldan daha yaşlı olup, meyve vermeyen saplara sahiptir. Kesimler yağmurdan korunmak için 45 derecelik açıyla yapılıyor.

Her asmadan iki ila dört yeni meyve veren dal seçmek ve bunları parlak floresan bantla işaretlemek pratiktir. Yalnızca birkaç sürgüne sahip en büyük, en kalın dallar, en fazla tomurcuğu olan en ince dallar korunacak şekilde, önce bunlar çıkarılacak şekilde işaretlenir.

Çalı boyunca eşit bir dağılım dikkate alınarak, tüm verimsiz sürgünlerin ve 14'ten az tomurcuklu sürgünlerin kesilmesi gerekir.

ihmal edilen çalı

Üzüm yetiştiricileri, yıllık dalların destekler ve teller boyunca iç içe geçtiği ihmal edilen durumlardan şikayetçidir. Kesmek için gevşemeleri son derece zordur. Saçınızı taramaya çok benzer.

Yeşil sürgünler yeterince geliştikten sonra (Temmuz ortası civarında), her bir sürgün dikey gövdeye paralel, düzenli bir konuma yerleştirilebilir. Sürgünlerin taranması veya konumlandırılması, birbirine dolaşmış sürgünlerin genel sayısını azaltmaya ve asma kanopisine ışık nüfuzunu artırmaya yardımcı olabilir. Güneş ışığına daha fazla maruz kalma, meyve kalitesini, kışa dayanıklılığını ve gelecek yılın verimini artırır.

Budama sonrası bakım

Sonbahar budaması ilkbahara kadar düzgün bir şekilde yapıldıktan sonra bağın özel bir bakıma ihtiyacı kalmaz. Ancak her kesimi işlemek önemlidir, aksi takdirde bitkinin tamamı ölebilir. Ayrıca don gelmeden önce kış için uygun şekilde örtün.

Dilimleri işleme

Üzümlerin sonbaharda budama işleminden sonraki en önemli şey, kesiklerin zararlılardan, nemden ve enfeksiyonlardan arındırılmasıdır. Bunun için birçok özel kimyasal, jel ve macun bulunmaktadır. Geleneksel etkili bir yöntem,% 5-7'lik sıcak bir bakır sülfat çözeltisi ile işlemdir. Ve ancak bundan sonra onu kış için dikkatlice örtmeye başlayabilirsiniz.

Kış için barınak

Üzüm çeşidine, dona karşı dayanıklılığa ve diğer teknik özelliklere bağlı olarak, kış için çalıların örtülmesinin tavsiye edilebilirliğine karar vermek gerekir. Sıcak iklimlerde bu hiç gerekli olmayabilir. Çeşit seçerken öncelikle buna dikkat etmek ve soğuğa dayanıklılığı yüksek, örtücü olmayan çeşitleri tercih etmek önemlidir.Bununla birlikte, gelişimin ilk yıllarında (üç yıla kadar), stres olmadan güç kazanma ve yavaş yavaş kışa dayanmayı öğrenme fırsatı vermek için çalıyı örtmek hala mantıklıdır. Bazen daha deneyimli bahçıvanlar yer sığınağını kazmayı tercih ederler.

Yeni Başlayanlar için İpuçları

Yeni başlayan şarap yetiştiricileri yaygın bir hata yapar - gövdeyi yeterince kısa kesmezler.

Üzümlerin nasıl budanacağını bilmek, iyi ve kötü hasat arasındaki farkı yaratır. Budama, meyve üreten yeni ahşabın büyümesini teşvik eder.

Diğer önemli noktalar:

1. Çapı 1,5 cm olan genç asmalar için budayıcılar, 5-8 cm'lik veya bitkinin ulaşılması zor alanları için budama makası kullanılır. Daha kalın dallar için budama testeresi kullanın.
2. Asmanın, bitkisel meyve veren sürgünleri taşıyan, yenilenen sürgünler adı verilen çok kısa dört dalı vardır. Korunması gereken toplam tomurcuk sayısını hesaplarken, sapların yanı sıra yenileyici sürgünlerdeki tomurcuk sayısını da hesaba katmak gerekir.
3. Budama sırasında fazla dalın zarar görmesi ihtimaline karşı asmadaki fazladan bir dalın sağlam bırakılması gerekir. Daha sonra artık ihtiyacınız kalmadığında silebilirsiniz.
4. Üzüm şarap yapımı için yetiştiriliyorsa bitki başına 20 ila 30 tomurcuk bırakın. Tüketim içinse - 50 ila 80 tomurcuk.
5. Budama yaparken kısa bir kütük (1,5-3 cm) bırakmanız gerekir. Gövdeyi daha kısa keserseniz kuruyabilir ve dalın tamamı ölebilir.

Asmaların ilk üç yıl boyunca uygun yönetime ve budamaya ihtiyacı vardır.Meyve vermeye başladıklarında, bitkisel büyüme ile üretim arasındaki dengeyi korumak için yıllık budama yapılması gerekir. Bir asma bir yılda çok fazla meyve verirse, ertesi yıl iyi bir hasat veremez ve kışın zarar görebilir. Bir asma bir yılda çok az meyve verirse, asma çok fazla sürgün ve yaprak verir. Budamanın temel kurallarına uyarak bağın tam şekerli meyveler vermesini, hastalıklara ve dona karşı güç ve direnç kazanmasını sağlayabilirsiniz.