Herhangi bir mahsulün aynı yere ekilmesi toprağı tüketir ve toksinlerin birikmesine neden olur. Bu aynı zamanda salatalık için de geçerlidir. Tarım teknolojisinin kuralları, toprak verimliliğini yeniden sağlamak için ürün rotasyonuna uyulmasını sağlar. Ancak küçük alanlarda veya küçük bir serada bu her zaman mümkün değildir. Bu gibi durumlarda, yeşil gübreler kurtarmaya gelir - toprağın sağlığını iyileştirmek ve besin maddelerini yenilemek için tasarlanmış yeşil alanlar.
Her yıl iyi bir salatalık hasadı elde etmek için hangi yeşil gübre mahsullerinin salatalık için uygun olduğunu ve bunların ne zaman ekilmesi gerektiğini bilmeniz gerekir.
Yeşil gübre bitkilerinin salatalıklara faydaları
Salatalıkların kök sürgünleri küçüktür ve besin maddelerini çıkarmak için toprağın derinliklerine nüfuz edemez. Yeşil gübre, salatalık köklerine nitrojen, fosfor, magnezyum ve diğer eser elementleri vererek kurtarmaya gelir.
Yeşil gübrenin seraların sınırlı alanlarında ve küçük alanlarda çözdüğü sorunlar şunlardır:
- toprak verimliliğinin restorasyonu;
- toprak yapısının iyileştirilmesi;
- havalandırmanın gevşetilmesi ve iyileştirilmesi;
- toprak asitliğini azaltmak;
- haşere kontrolü;
- nem geçirgenliğini arttırır.
Sıralar arasına yeşil gübre ekerken, yabani otların aktif büyümesi engellenir ve endüstriyel bitkilerin yaprakları salatalık ekimlerini hava koşullarına ve aşırı ısınmaya karşı korur. Bal içeren yeşil gübre, salatalıkları tozlaştıran faydalı böcekleri çeker.
Yeşil endüstriyel bitkiler salatalıkların yapraktan beslenmesinde gübre olarak kullanılabilir.
Belirli mahsullerin özelliklerine aşina olmak, yeşil gübre bitkilerinin ekiminden maksimum faydayı elde etmenize yardımcı olacaktır.
Salatalık yeşil gübresi türleri
Salatalık için evrensel bir yeşil gübre tesisi yoktur. Her kültür kendi işlevlerini yerine getirir.
Tahıllar, baklagiller ve turpgillerden elde edilen ürünler salatalıklara özel faydalar sağlar:
- hardal – sümüklü böceklerin ve morina güvelerinin yok edilmesine yardımcı olur, yabani otların büyümesini engeller;
- turp – salatalık verimini arttırır, bulaşıcı ve mantar hastalıklarının gelişmesini engeller;
- yulaf – toprağı mikro besinlerle doyurur;
- baklagiller (bezelye, fasulye, nohut) – nitrojen eksikliğini giderir;
- yonca, acı bakla – nefes alabilirliği arttırır;
- kolza tohumu, kolza tohumu - yabani otların çoğalmasını engeller.
Endüstriyel mahsulün seçimi aynı zamanda toprağın özelliklerine de bağlıdır.
Azottan yoksun, tükenmiş toprak yem bezelyesi, yonca ve acı bakla ile zenginleştirilecektir. Yoğun, ağır toprakların yapısını iyileştirmek için yulaf ekilir ve su basmış nemli alanlar için - herhangi bir tahıl ürünü. Acı bakla ve faselya ekerek kumlu toprakların verimliliğini arttırır.
Yağlı tohum turpu, nergis ve hardal, zararlılardan ve hastalıklardan etkilenen toprağın sağlığının iyileştirilmesine yardımcı olacaktır. Organik maddeyi - phacelia'yı değiştirerek toprağı gübreler.
Daha etkili bir etki elde etmek için kültürleri karıştırma pratiği yaparlar. Yulaf ve bezelyenin veya ilkbahar fiğ ve yulaf karışımının ortak ekimi toprağı nitrojen, fosfor ve potasyumla doldurur, patojenik mikroorganizmalardan arındırarak kara toprağa dönüştürür.
Deneyimli bahçıvanlar mevsim boyunca farklı mahsulleri dönüşümlü olarak ekerler: İlkbaharın başlarında kazmak için turpgiller ekilir, yaz aylarında salatalık yataklarının arasına baklagiller yerleştirilir ve sonbaharda kış mahsulleri ekilir.
Salatalıkların mevsimsel olarak yeşillendirilmesi
Büyüme mevsiminin tamamı boyunca salatalıkların belirli miktarda besin maddesine ihtiyacı vardır. İlkbaharda salatalıkların azot ve fosfora ihtiyacı vardır. Çiçeklenme ve meyve oluşumu sırasında salatalık çalıları çok fazla potasyum tüketir. Bu ana kadar gerekli tüm mikro elementlerin toprağa girmiş olması gerekirdi. Bu nedenle salatalık yeşil gübresi sonbaharda veya ilkbaharda ekilir.
Sonbahar yeşil gübresi
Sonbaharda meyve verme ve hasat sonrası yeşil gübre ekilir. Bunu yapmak için soğuğa dayanıklı bitkileri seçin.
Sonbahar ekimi iki kez yapılabilir:
- Ağustos ayının sonunda hasattan sonra;
- eylül sonu - ekim başı.
İlk ekim için büyüme mevsimi kısa olan yeşil gübreler seçilir. Hızla yeşil kütle büyürler. Bu, soğuk havaların başlamasından önce onları biçmeyi ve toprakla kazmayı veya kompost yığınına koymayı mümkün kılar. Toprakta kalan kökler kışın çürüyerek toprağı besinlerle doyurur.
Sonbahar yeşil gübresi için en iyi bitkiler şunlardır:
- Beyaz hardal: Zararlıları önler. Filizler çiçeklenmeden önce biçilir ve sahada bırakılır. Çürümüş yeşil kütle topraktaki nemi tutar ve gevşetir.
- Yağlı tohumlu turp: Toprak üstü kısmını hızla büyütür, toprağın sağlığını iyileştirir ve toprak verimliliğinin artmasına yardımcı olur.
- Phacelia: +5-+8 sıcaklıklarda bile büyür İleC ve ilk donların başlangıcından önce hacmi artırmayı başarır.
İkincil ekim sırasında alana kışlık ürünler ekilir. Düşük sıcaklıklar ve kısalan gündüz saatleri, bitkilerin toprak üstü kısımlarının hızla büyümesine izin vermez. Ancak güçlü bir kök sistemi geliştirmeyi başarıyorlar. Bu sayede yeşil gübre bitkileri sahada kar örtüsünü koruyarak ilkbaharda toprağa ilave nem sağlar. Ayrıca sonbahar yeşil gübresi, yeşil gübrenin uzun kökleri tarafından yapılacağı için ilkbaharda alanın gevşetilmesi ihtiyacını ortadan kaldırır.
Bahar yeşil gübresi
İlkbaharda, yeşil gübre bitkileri karlar eridikten hemen sonra, salatalık ekiminden birkaç hafta önce ekilir.
Erken ilkbaharda (Mart) soğuğa dayanıklı bitkilerin ekilmesi tavsiye edilir: phacelia, hardal, kolza tohumu, acı bakla. Bu ürünler -5-7 derecelik toprak sıcaklıklarına dayanabilmektedir.ÖC. Mart sonu - Nisan başında yağlı tohumlu turp ve yulaf, Nisan-Mayıs aylarında ise yonca ekilir.
Salatalık yeşillendirmesi üç yoldan biriyle yapılabilir:
- Salatalık ekiminden önce yeşil gübrenin yeşil kısmını toprakla birlikte kazın.
- Yeşil gübre bitkilerinin toprak kısmını biçerek salatalık fidesi dikiminde malç olarak kullanın.
- Aşırı büyümüş yeşil gübre bitkileri arasına salatalık tohumları ekin. Teknik bitkilerin filizleri salatalık fidelerini rüzgardan ve doğrudan güneş ışığından koruyacaktır. Salatalık fideleri güçlendikten sonra yeşil gübre kesilerek ana mahsulün sıraları arasına kapatılır.
İlkbahar yeşil gübresi, kompost oluşumu için yeşil kütlenin elde edilmesine yardımcı olur. Ayrıca ilkbahar ekimi yabancı ot gelişimini bastırır ve topraktaki nemin korunmasını sağlar.
Yeşil gübre yetiştirmek için tarım teknolojisi
Salatalıkların yeşillendirilmesi ürünün ekildiği yere bağlıdır.
Açık toprağa salatalık altına yeşil gübre ekerken, düşük sıcaklıklara dayanabilen bitkileri seçin. Tohumları ektikten sonra yataklar filmle kaplanır veya malç serpilir. Bu, tohumların daha hızlı filizlenmesine yardımcı olur ve onları kuş saldırılarından korur. Fidelerin ortaya çıkmasından sonra kaplama malzemesi kaldırılır.
Bitki 10-15 cm yüksekliğe ulaştığında salatalıkların ekildiği delikler açılır. Her delik, ilk salatalık filizlerinin ortaya çıkmasından sonra çıkarılan plastik bir şişeyle kapatılır.
Açık alanda yeşil gübrenin rolü sadece toprağı yenilemek ve faydalı maddelerle doyurmak değil, aynı zamanda salatalıkları olumsuz hava koşullarından korumak ve yabani otların büyümesini bastırmaktır.
Seraya yeşil gübre ekim zamanı tasarımına bağlıdır. Film seralarında ekim Mart ayında yapılır. Polikarbonat yapılar bitkilerin daha erken - Şubat ayının sonunda ekilmesine izin verir. İlkbaharda sera yeşil gübresi olarak hardal, baklagiller ve su teresi kullanılması tavsiye edilir. Sonbaharda seraya ayçiçeği, yonca ve tatlı yonca uygundur.
Yeşil gübre iki şekilde ekilir. İlk yöntemde, yatağın uzunluğu boyunca, içine endüstriyel bitki tohumlarının yoğun bir şekilde ekildiği oluklar açılır. Daha sonra üzeri toprakla kapatılarak sulanır.
İkinci durumda, tohumlar basitçe alana dağılır, tırmıkla toprağa gömülür, üstüne kompost serpilir ve bol miktarda sulanır.
Doğru yeşil gübre bitkilerini seçerek her yıl iyi bir salatalık hasadı yapabilirsiniz. Yeşil gübre toprağı yenileyecek, mikro besinlerle doyuracak ve hastalıkları ortadan kaldıracaktır.
