Biberin bahçıvanlar arasında kaprisli bir bitki olarak ününü kazanması boşuna değil. En sık görülen sorunlar arasında tohumların uzun süre çimlenmesi, büyümenin ilk aşamasında durması ve yumurtalıkların dökülmesi yer alır. Özellikle başlamış olan meyveleri kaybetmek hayal kırıklığı yaratıyor. Her olgunun kendi nedenleri vardır. Yumurtalıkların gelişimine tam olarak neyin müdahale ettiğini anlamak ve ardından tespit edilen olumsuz faktörleri ortadan kaldırmak önemlidir.
Biberin yumurtalıkları dökmesinin nedenleri
Biberlerin yumurtalıklarını düşürmesinin birkaç nedeni vardır. Bunun nedeni uygun olmayan yetiştirme koşulları veya kötü bakım olabilir. Bitki hastalıklardan veya zararlılardan etkilense bile meyve vermeyi reddedecektir. Durumun yetkin bir analizini yapmak için tüm işletme faktörlerini değerlendirmek gerekir.
Aydınlatma eksikliği
Biberlerin normal gelişimi için çok fazla ışığa ihtiyacı vardır. Aydınlatma özellikle büyümenin ilk aşamalarında, çiçeklenme ve meyve tutumu döneminde önemlidir. Bitkilerin yeterince güneş almadığı bir yerde ekim yapılırsa veya ekim şemasına uyulmazsa, biber çiçek açacak ve daha sonra gelişmek için yeterli güce sahip olmadığı yumurtalıkları dökecektir. Sahaya fidan dikerken bu faktör başlangıçta dikkate alınmalıdır. Bitkiler büyüme mevsimi boyunca günde en az 12 saat parlak ışık almalıdır.
Sıcaklık değişiklikleri
Biber, soğuktan korkan, sıcağı seven bir bitkidir.Sıcaklık dalgalanmaları onun için daha da fazla stres yaratıyor. Ani sıcaklık değişimleriyle biberlerin yaprakları sararır, çiçekleri ve yumurtalıkları dökülür, büyüme yavaşlar.
Aynı zamanda bitkilerin aşırı ısınması da onları olumsuz etkiler. Sıcaklık değişimlerini en aza indirmek için sera gündüzleri hafifçe açılır, geceleri ise kapatılır. Bunu her seferinde manuel olarak yapmak mümkün değilse, pencerelere otomatik kapatıcılar takabilirsiniz.
Yetersiz sulama
Nem eksikliği biberlerin tomurcukları, çiçekleri ve yumurtalıkları dökmeye başlamasına neden olur. Aşırı sulanmasına da izin vermemelisiniz. Topraktaki fazla su köklerin solunum fonksiyonunu bozar. Biberlerin açık alanda sulanması hava durumuna ve yağış miktarına bağlıdır.
Serada bitkiler haftada 1-2 kez ılık, durgun su ile sulanır. Her kareye fidan diktikten sonra. Sayaç 10 litre su tüketiyor. Biber çiçeklenmesinin başlamasıyla birlikte sulama sıklığı iki katına çıkar. Her çalının altına su uygulanır, tüketimi bitki başına 3-5 litredir.
Tozlaşma sorunları
Tozlaşma sorunu yalnızca seralarda ve seralarda ortaya çıkar. Böceklerin kapalı bir binaya girmesi zordur. Çiçeklenme döneminde arıların içeri girebilmesi için seranın pencerelerini biraz açık tutmanız gerekir.
Onları çekmek için ballı su ile özel yemler kurabilir veya biberlerin yanına kadife çiçeği ve melisa ekebilirsiniz. Arıların boğulmasını önlemek için tatlı sıvı sığ kaplara dökülür. Tozlaşma olmazsa meyve oluşmaz.
Gübre eksikliği veya fazlalığı
Biber önceden gübrelenmiş toprağa ekilmelidir.Besin eksikliği bitki gelişimini olumsuz yönde etkileyecektir. Yumurtalıkların zayıf çiçeklenmesi ve dökülmesi olacaktır.
Büyüme sürecinde çalılar ayrıca düzenli olarak mineral ve organik gübrelerle beslenir. Kültür karmaşık gübrelemeye iyi yanıt verir. Ancak biberlerin aşırı beslenmemesi gerekir. Mineral fazlalığı, bitki üzerinde eksiklikten daha da moral bozucu bir etkiye sahiptir.
Hastalıklar ve zararlılar
Sera koşullarından hoşlananlar sadece bitkiler değil. Böyle bir ortam çeşitli zararlılar ve patojenler için verimlidir. Sıcak ve nemli bir mikro iklimde mantar kolaylıkla çoğalır. Serada biberleri parazitleyen en yaygın böcekler örümcek akarları, beyaz sinekler ve yaprak bitleridir.
Açık zeminde bitkiler köstebek cırcır böcekleri, nematodlar, karıncalar ve Colorado patates böceği tarafından zarar görebilir. Yapraklara ve köklere zarar vererek zayıflayan biberler artık normal şekilde çiçek açamaz ve meyve veremez.
Yumurtalıklarını kaybeden bitkilere nasıl yardım edilir?
Yumurtalık parçalanmaya başlarsa, sıcaklığı normale döndürmek, bitkiler için uygun bakımı sağlamak - zamanında su ve besleme yapmak gerekir. Hastalıkları veya zararlıları tespit etmek için çalılar incelenir ve gerekirse tedavi edilir.
Halk ilaçları (domates üstlerinin infüzyonu, pelin infüzyonu, sarımsak ve acı biber infüzyonu, peynir altı suyu) sadece lezyonun erken evrelerinde kullanılır. Böcek öldürücüler zararlı böceklerin yok edilmesine etkili bir şekilde yardımcı olacaktır. Mantar hastalıklarıyla mantar ilaçları kullanılarak mücadele edilir. Sonuç alınana kadar işleme devam edilmelidir.
Yumurtalıkların kaybı çok yüksek sıcaklıktan kaynaklanıyorsa sera gölgelenir. Bu, duvarları tebeşirle badanalayarak veya dışarıya güneş koruma filesi atarak yapılabilir.
Yürüyüş yollarına soğuk su tutarak havanın daha serin olmasını sağlayabilirsiniz.
Gübre eksikliği nedeniyle biberler yapraklarının parlak rengini kaybeder ve sapları uzar. Bitkilerin meyve verme yeteneğini yeniden kazandırmak için, her hafta organik ve mineral bileşimleri birbiriyle değiştirerek gübrelemek gerekir. Gübre uygulama oranlarına dikkat edilmelidir.
Diğer düzeltici önlemler:
- Bulutlu havalarda tavana fitolamplar asarak aydınlatmayı arttırabilirsiniz.
- Malçlama ile toprak sıcak havalarda hızlı nem kaybından korunur.
- Çiçeklenme sırasında bitkilere "Tomurcuk" veya "Yumurtalık" uygulanır. Talimatlara göre seyreltilir ve çözelti püskürtme için kullanılır.
- Biber meyve vermeyi reddederse, çalıların alt kademesindeki yaprakları ve sürgünleri koparmanız gerekir. Daha sonra besinler meyvelerin oluşumuna ve gelişmesine yönlendirilecektir.
- Arılar seraya uçmuyorsa, fan veya saç kurutma makinesi veya boya fırçası kullanarak bitkileri yapay olarak tozlaştırabilirsiniz.
- Sıcaklık değişimleri veya uygunsuz bakım nedeniyle strese maruz kalan bitkilere Epin-Extra ve Zircon püskürtülür. Kalsiyum nitrat bunların yerini alabilir. Tüm uyarıcı prosedürler sabah gerçekleştirilir.
Ekim aşamasından önce bile biberlerin sağlığını düşünmeniz gerekir. Doğru yeri seçmek önemlidir. Açık bir alan ise güneş tarafından iyi aydınlatılmalı ve taslaklardan korunmalıdır. İniş düzeni ihlal edilmemelidir.Bitkiler yeterli hava, ışık, besin ve neme sahip olacak şekilde serbestçe ekilmelidir. Çalılar arasındaki aralık biberin türüne bağlıdır. Üretici, tohum paketinin üzerinde her zaman fidelerin toprağa hangi mesafeye dikilmesi gerektiğini belirtir.
